تغییرات میکروبیولوژیکی ، pH ، رنگ و بافت در ماهیچه های ماهی کپور چمن ، ماهی کپور بزرگ ، ماهیان خاویاری سیبری و گربه ماهی ولز طی 14 روز ذخیره سازی در یخچال بررسی شد. سطح باکتریهای هوازی که برای ماهی تازه غیر قابل قبول است (7.0 log cfu / g) فقط در عضلات گربه ماهی ولز در این دوره به دست آمد. مقادیر pH در بافت های عضلانی که از کیفیت غیر قابل قبولی برخوردار بودند ، از گونه های ماهی مورد بررسی ، بین 32/6 تا 75/6 تغییر کرد. گونه های ماهی علف خوار تغییری در رنگ بافت ماهیچه ای نشان دادند. مقدار پارامتر L * برای ماهی با کیفیت غیر قابل قبول 9.7٪ (ماهی کپور علفی) و تا 22.7٪ (ماهی کپور بزرگ) بیشتر از ماهی تازه بود. گونه های ماهی در دوره نگهداری به تدریج سختی و سختی خود را از دست دادند. سختی ماهی با کیفیت غیر قابل قبول 25.8-64 and و مقاومت در برابر 25.2-60.8 lower کمتر در برابر ماهی تازه بود. اولین کیفیت ارگانولپتیک غیر قابل قبول در گربه ماهی (6 روز ذخیره سازی) و پس از آن کپور چمن ، ماهی کپور بزرگ ، و ماهیان خاویاری S. (12 روز ذخیره سازی) مشاهده شد.

کاربردهای عملی

ماهی کپور چمن ، ماهی کپور بزرگ ، ماهیان خاویاری سیبری و گربه ماهی ولز ماهی های غذایی با اهمیت تجاری در بسیاری از کشورها هستند. ماهی های تازه غذاهای بسیار فساد پذیر هستند. یکی از روشهای نگهداری ماهی تازه ، نگهداری در شرایط برودتی است. این روش در صنعت ماهی و توزیع به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج این مطالعه می تواند توسط تولید کنندگان ، توزیع کنندگان ، بازرگانان و در مطالعات علمی در مورد ماندگاری ماهیان ذخیره شده در شرایط برودتی مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سازگاری با درجه حرارت و دمای ذخیره سازی بر روی ماهی کپور در یک ماده بدون آب انجام می شود. این کار با مطالعه تأثیر سازگاری با سرما در ماهی کپور در دمای 5 و 1 درجه سانتیگراد در ساعت 1 انجام می شود و به دنبال آن در 24 ساعت و در شرایط بدون آب در 4 و 0 درجه سانتیگراد حفظ می شود تا ظرفیت هوازی و بی هوازی آنها تجزیه و تحلیل شود. یافته های تحقیق نشان داد که افت دما در 1 درجه سانتی گراد در ساعت 1 برای حفظ فعالیت لاکتات دهیدروژناز مناسب است. فعالیت ایزوسیترات دهیدروژناز حفظ شد و دهیدروژناز سوکسینات مغز بدون تغییر باقی ماند. با توجه به ترانس آمیناز آلانین ، فعالیت آن ، حساس به تغییرات دمای ذخیره سازی ، هنگامی که دما به 0 درجه سانتی گراد کاهش می یابد و مالون دی آلدئید در همان دما تجمع می یابد ، حفظ می شود. کاتالاز خون در محیط سرد ذخیره می شود. با این حال ، تغییرات واضحی در کبد یافت نشد. این احتمال وجود دارد که سازگاری با سرما به حفظ متابولیسم هوازی و بی هوازی تحت حفظ بدون آب و همچنین کاهش آسیب اکسیداسیون خون کمک کند.